الگوگیری از معماری پایدار سنتی ایران با رویکرد معماری پایدار نوین طراحی نمونه موردی مجموعه فرهنگی مذهبی در شهر گرگان

منابع انرژی به عنوان یکی از مولفه های تأمین نیازهای انسانی، نقشی اساسی در زندگی بشر ایفا می نماید. امروزه به دلایل مختلف از جمله استفاده های غلط از این منابع تجدید¬ناپذیر، به نظر می رسد که با بحران محدودیت انرژی مواجه هستیم و چه بسا با تمام شدن آن، زندگی آیندگان نیز به خطر خواهد افتاد. در این خصوص، تدابیری که گذشتگان در جهت مساعد کردن شرایط زیست خود اندیشیده بودند، بسیار چشمگیر بود. تدابیری که به عنوان بخشی از راهکارهای دست یابی به معماری پایدار همواره مورد توجه قرار می گرفت. تحقیق حاضر تلاشی است تا با بررسی روش های پایداری، که در معماری سنتی ایران برای برآوردن نیازهای خود به انرژی استفاده می نمودند، و مقایسه ی آن با روش های نوینی که در معماری مدرن برای تأمین انرژی به کار گرفته می شوند، به راهکارهایی اساسی دست یابیم، تا با به کارگیری آن در ساختمان ها، مسأله بحران انرژی را تا اندازه ای رفع نماییم. این تحقیق به روش تطبیقی- مقایسه-ای صورت گرفته است و محدوده مطالعاتی آن شهر گرگان واقع در استان گلستان می باشد. در همین راستا پس از بررسی نمونه های چندی از موارد به کاررفته در معماری سنتی ایران و معماری مدرن جهان، پیشنهاداتی همچون استفاده بهینه از انرژی باد و خورشید با بهره گیری از تکنولوژی های روز دنیا در جهت تأمین انرژی های پاک، ارائه گردیده که در طرح نهایی از آنها استفاده شده است.